ΟΙ ΥΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΘΥΓΑΤΕΡΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.

Τα εδάφια αυτά, λένε τα εξής, σύμφωνα με το Εβραϊκό κείμενο, και τη μετάφραση τών Εβδομήκοντα (Ο΄):

Ο΄: Γένεσις 6/ς΄ 1-4:

Εβραϊκό (Βάμβας): Γένεσις 6/ς΄ 1-4:
1. Και εγένετο ηνίκα ήρξαντο οι άνθρωποι πολλοί γίνεσθαι επί τής γης, και θυγατέρες εγεννήθησαν αυτοίς. 2. Ιδόντες δε οι υιοί τού Θεού τας θυγατέρας τών ανθρώπων ότι καλαί εισίν, έλαβον εαυτοίς γυναίκας από πασών, ων εξελέξαντο.
3. Και είπε Κύριος ο Θεός...
4. Οι δε γίγαντες ήσαν επί τής γης εν ταις ημέραις εκείναις. και μετ' εκείνο, ως αν εισεπορεύοντο οι υιοί τού Θεού προς τας θυγατέρας τών ανθρώπων, και εγεννώσαν εαυτοίς. Εκείνοι ήσαν οι γίγαντες οι απ' αιώνος, οι άνθρωποι οι ονομαστοί.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:
1. Και ότε ήρχισαν οι άνθρωποι να πληθύνωνται επί τού προσώπου τής γής, και θυγατέρες εγεννήθησαν εις αυτούς, 2. ιδόντες οι υιοί τού Θεού τας θυγατέρας τών ανθρώπων, ότι ήσαν ωραίαι, έλαβον εις εαυτούς γυναίκας εκ πασών όσας έκλεξαν.
3. Και είπε Κύριος...
4. Κατ' εκείνας τας ημέρας ήσαν οι γίγαντες επί τής γης, και έτι, ύστερον αφού οι υιοί τού Θεού εισήλθον εις τας θυγατέρας τών ανθρώπων, και αύται ετεκνοποίησαν εις αυτούς. Εκείνοι ήσαν οι δυνατοί, οι έκπαλαι άνδρες ονομαστοί

Τα παραπάνω εδάφια, έτυχαν πολλών διαφορετικών ερμηνειών στις περασμένες χιλιετίες. Τα βασικά προβλήματα που παρουσιάζονται, είναι τα εξής:
1. Ποιοί είναι οι ΄΄υιοί τού Θεού΄΄ που αναφέρεται ότι πήραν για γυναίκες τους τις θυγατέρες τών ανθρώπων; Ήταν άνθρωποι, ή κάτι άλλο; Και αν ήταν άνθρωποι, γιατί αντιδιαστέλλονται από τους ΄΄ανθρώπους΄΄;
2. Τι ήταν εκείνοι οι γίγαντες που αναφέρονται, και ποια η σχέση τους με τους ΄΄υιούς τού Θεού΄΄, και τις γυναίκες;
3. Πώς επιρέασαν τις συνθήκες ζωής τον καιρό εκείνο προ τού κατακλυσμού τού Νώε;

Οι απαντήσεις που δόθηκαν στα παραπάνω ερωτήματα, ήταν ποικίλες. Κάποιοι μάλιστα υποστήριξαν είτε ότι οι γίγαντες ήταν μυθικά πρόσωπα, είτε ότι δεν ήταν γήινοι, είτε ότι ήταν διασταύρωση ανθρώπων και αγγέλων, είτε ότι ήταν πλάσματα που ζούσαν πριν από τους ανθρώπους στη γη. Στη συνέχεια,θα αναφέρουμε περιληπτικά τις τρεις σπουδαιότερες ερμηνείες με τα προβλήματα που παρουσιάζουν, και τέλος, θα προταθεί η πιο σοβαρή (κατά την άποψη τού γράφοντος) ερμηνεία από τις τρεις, που τίθεται στη διάθεση τών αδελφών μας για επιπλέον έρευνα και προβληματισμό.

Οι τρεις ερμηνείες τού χωρίου
1. Οι ΄΄υιοί τού Θεού΄΄ ήταν άγγελοι, που επιθύμησαν τις γυναίκες τών ανθρώπων, πήραν σάρκα, τις παντρεύτηκαν, και τεκνοποίησαν μαζί τους. Το αποτέλεσμα αυτής τής ένωσης, ήταν ότι τα παιδιά τους βγήκαν γίγαντες, που όμως ήταν διεστραμμένοι, και ωδήγησαν στην ηθική κατάπτωση τού τότε κόσμου, με αποτέλεσμα την κάθαρση από το Θεό, με τον κατακλυσμό τού Νώε.
2. Οι ΄΄υιοί τού Θεού΄΄ ήταν άνθρωποι, οι ευσεβείς απόγονοι τού Σηθ που συνέχιζαν την αληθινή λατρεία τού Θεού, και γι' αυτό ονομάζονται έτσι. Αυτοί, εξ' αιτίας τής επιθυμίας τους για τις όμορφες θυγατέρες τής γενιάς τού Κάιν, παρασύρθηκαν, και βυθίστηκαν στην κακία.
3. Η φράση ΄΄υιοί τού Θεού΄΄, είναι κακή μετάφραση από το Εβραϊκό κείμενο. Στην πραγματικότητα πρόκειται για τους απογόνους τού Κάιν, που ήρθαν σε επιμιξία με τις γυναίκες τής φυλής τού Αδάμ, με αποτέλεσμα την επιδείνωση τής ηθικής κατάστασης τού κόσμου.

Και οι τρεις εκδοχές, παρουσιάζουν τα δικά τους προβλήματα. Ας αρχίσουμε από την πρώτη:
Η Ερμηνεία τών αγγέλων
Σε πολλά σημεία τής Αγίας Γραφής στο Εβραϊκό κείμενο, οι άγγελοι ονομάζονται ΄΄υιοί τού Θεού΄΄, όπως στον Ιώβ 38/λη΄ 7. Έτσι πολλοί υπέθεσαν, ότι μιλάει για αγγέλους. Κάποιες σύγχρονες αιρέσεις μάλιστα, χρησιμοποιούν αυτά τα χωρία τής Γενέσεως, για να εξηγήσουν το πώς οι άγγελοι έγιναν δαίμονες. Αντιθέτως, η Χριστιανική παράδοση διδάσκει ότι οι δαίμονες υπήρχαν πολύ πριν από τον καιρό τού Νώε. Αυτός είναι και ο λόγος που ασχοληθήκαμε με αυτή τη μελέτη, που κατά τα άλλα είναι άνευ σοβαρής σημασίας.
Αν οι υιοί τού Θεού ήταν άγγελοι, θα υπήρχε αντίφαση με τα λόγια τού Κυρίου Ιησού Χριστού, που είπε ότι: ΄΄Αυτοί που θα αναστηθούν, δεν παντρεύονται, επειδή είναι όπως οι άγγελοι στον ουρανό, και είναι γιοί τού Θεού, όντες γιοί τής αναστάσεως΄΄. (Ματθαίος 22/κβ΄ 30. Μάρκος 12/ιβ΄ 25. Λουκάς 20/κ΄ 35,36). Σε αυτά τα χωρία, είναι σαφές, όχι μόνο ότι η φράση ΄΄γιοί τού Θεού΄΄ δεν χρησιμοποιείται μόνο σε αγγέλους, αλλά και ότι οι άγγελοι δεν παντρεύονται! Βεβαίως, είναι γνωστό ότι ακόμα και σήμερα οι δαίμονες έχουν συχνές σεξουαλικές επαφές με ανθρώπους, όμως δεν τεκνοποιούν! Σε μια τέτοια ένωση, θα ήταν προβληματικό να δώσει ο Θεός (ως δοτήρας τής ζωής), τη συνέργειά του για τη δημιουργία απογόνων, όταν είναι σαφές στην Αγία Γραφή, ότι ο ίδιος αντιτίθεται σε τέτοιες αφύσικες ενώσεις. (Λευιτικό 19/ιθ΄ 19. 20/κ΄ 15).
Αν και την άποψη πως επρόκειτο για αγγέλους την υπεστήριξαν κατά καιρούς άνθρωποι όπως ο Κύριλος Αλεξανδρείας, ο Κυπριανός και ο Λακτάντιος, άλλοι πατέρες που ασχολήθηκαν με το θέμα όπως ο Χρυσόστομος και η πλειονότητα τών μεταγενεστέρων, απορρίπτουν κατηγορηματικά μια τέτοια άποψη.
Εδάφια τής Αγίας Γραφής που χρησιμοποιούνται ως απόδειξη ότι πρόκειται περί αγγέλων, δεν αποδεικνύουν τίποτα:
Α΄ Πέτρου 3/γ΄ 16: ΄΄Εν ώ (πνεύματι), και τοις εν φυλακή πνεύμασι πορευθείς εκήρυξεν, (ο Ιησούς) απειθήσασίν ποτε... εν ημέραις Νώε...΄΄ Το εδάφιο αυτό, δεν λέει τίποτα περί αγγέλων, αλλά μιλάει για τα πνεύματα τών νεκρών αμαρτησάντων ανθρώπων τού κατακλυσμού, όπως αναφέρεται καθαρότερα λίγο μετά, στο Α΄ Πέτρου 4/δ΄ 6: ΄΄εις τούτο γαρ και νεκροίς ευηγγελίσθει...΄΄
Β΄ Πέτρου 2/β΄ 4 - 6: ΄΄Ει γαρ ο Θεός αγγέλων αμαρτησάντων ουκ εφείσατο αλλά σειράς ζόφου ταρταρώσας παρέδωκεν εις κρίσιν τετηρημένους, και αρχαίου κόσμου ουκ εφείσατο αλλά όγδοον Νώε ...εφύλαξεν κατακλυσμόν κόσμω ασεβών επάξας... και πόλεις Σοδόμων...΄΄ Ούτε αυτό το εδάφιο λέει ότι οι άγγελοι ήταν αυτοί που πήραν γυναίκες από τους ανθρώπους. Απλώς, τους αναφέρει ως παράδειγμα κρίσεως τού Θεού, παράλληλα με τους ανθρώπους τού κατακλυσμού, και τών Σοδόμων. Κατά τον ίδιο τρόπο, ο Ιούδας στα εδάφια 6 και 7, αναφέρει τους αμαρτήσαντες αγγέλους, μαζί με τους Σοδομίτες και τους αμαρτήσαντες Εβραίους, ως παραδείγματα κρίσεως. Πουθενά όμως δεν τους ταυτίζει με τους ΄΄υιούς τού Θεού΄΄ τής Γένεσης, που παντρεύτηκαν τις γυναίκες τών ανθρώπων: ΄΄αγγέλους τε τους μη τηρήσαντας την εαυτών αρχήν αλλά απολιπόντας το ίδιον οικητήριον εις κρίσιν μεγάλης ημέρας δεσμοίς αϊδίοις υπό ζόφον τετήρηκεν, ως Σόδομα...΄΄

Η Ερμηνεία τής δικαίας γενιάς
Η δεύτερη άποψη, πάσχει και αυτή από άλυτα προβλήματα, όπως:
α. Αν η γενιά τού Σηθ ήταν δίκαια, γιατί παρασύρθηκαν τόσο εύκολα;
β. Τι σχέση είχαν με τους γίγαντες;
Και κυρίως: γ. Εφ' όσον κι αυτοί ήταν άνθρωποι, γιατί διαφοροποιούνται από τους ΄΄ανθρώπους΄΄;
Οι απαντήσεις που έχουν δοθεί σε αυτά τα ερωτήματα, απέχουν πολύ από το να είναι ικανοποιητικές. Κατά την άποψη τού γράφοντος, η τρίτη θέση είναι η σοβαρότερη, καθώς δίνει απαντήσεις σε όλα τα προβλήματα.
Η καθ' ημάς σωστή ερμηνεία
Κατ' αυτήν, αντί για τη φράση: ΄΄υιοί τού Θεού΄΄, έπρεπε να υπάρχει η φράση: ΄΄οι γιοί τών δυναστευόντων΄΄. (Εβραϊκά: ΄΄μπενέ (α)ελοϊμ΄΄). Πράγματι, η λέξη ΄΄ελοϊμ΄΄, εκτός από ΄΄θεοί΄΄, (πληθυντικός μεγαλειότητος τής λέξης ΄΄έλ΄΄ = ΄΄Θεός΄΄), σημαίνει και ΄΄δυνάστες΄΄ ή ΄΄ισχυροί΄΄. Έτσι, αντί για τους ΄΄γιους τού Θεού΄΄, έχουμε τους ΄΄γιους τών δυναστευόντων΄΄, ή τους ΄΄γιούς τών ισχυρών΄΄, που παντρεύτηκαν τις ΄΄θυγατέρες τών ανθρώπων΄΄.
Ένα δεύτερο μεταφραστικό θέμα, είναι η λέξη: ΄΄άνθρωποι΄΄. Στα Εβραϊκά, η λέξη: ΄΄άνθρωπος΄΄, είναι ΄΄αδάμ΄΄. Και επειδή το όνομα τού προπάτορα χρησιμοποιείται ως όνομα τών απογόνων, οι απόγονοι τού Αδάμ, ονομάστηκαν ΄΄Αδάμ΄΄, κατά τον ίδιο τρόπο που οι απόγονοι τού ΄΄Ισραήλ΄΄ (ή Ιακώβ), ονομάστηκαν ΄΄Ισραήλ΄΄. Δεν έχουμε λοιπόν αντίθεση μεταξύ ΄΄ανθρώπων΄΄ και ΄΄γιών τών ισχυρών΄΄, αλλά αντίθεση μεταξύ τής φυλής ΄΄Αδάμ΄΄, και τών ΄΄γιών τών ισχυρών΄΄. Έτσι, οι ΄΄θυγατέρες τών ανθρώπων΄΄ θα έπρεπε να μεταφραστούν ΄΄θυγατέρες Αδάμ΄΄. (Εβραϊκά: ΄΄μπενόθ (α)αδάμ΄΄).
Μα τότε, αν δεν ήταν από τη φυλή τού Αδάμ οι ΄΄γιοί τών ισχυρών΄΄, τι ήταν;
Αυτοί, ίσως ανήκαν στη φυλή τού Κάιν! Στα αμέσως προηγούμενα δύο κεφάλαια στο 4/δ΄ και στο 5/ε΄, η Γένεσις μιλάει για δύο διαφορετικές γενεαλογίες: Για τη γενιά τού Κάιν, (4/δ΄ 17 - 24), και για τη ΄΄γενεαλογία τού ανθρώπου΄΄ ή πιο σωστά, τη ΄΄γενεαλογία τού Αδάμ΄΄. (Γένεσις 5/ε΄ 1 - 32). Αν και ο Κάιν ήταν γιός τού Αδάμ, μετά το φόνο τού Άβελ, έφυγε, και δημιούργησε μία δική του γενιά, που ζούσε μακρυά, και χωριστά από τού πατέρα του Αδάμ. (Γένεσις 4/δ΄ 16). Εκεί, η φυλή τού Κάιν προόδευσε στην τεχνολογία ταχύτερα από τη φυλή τού Αδάμ. (Γένεσις 4/δ΄ 21,22). Έτσι, οι απόγονοι αυτής τής φυλής, ίσως ονομάστηκαν ΄΄γιοί τών ισχυρών΄΄ από τους απογόνους ΄΄Αδάμ΄΄, οι οποίοι κρατούσαν ακόμα την πίστη τού προπάτορά τους Αδάμ. Όταν όμως οι ΄΄γιοί τών ισχυρών΄΄ πήραν για γυναίκες τους τις γυναίκες τής φυλής Αδάμ, οι δύο αυτές φυλές ήρθαν σε επιμιξία, και παρέσυραν την φυλή Αδάμ από το δρόμο τού Θεού, εκτός από το Νώε. Ίσως τα παιδιά αυτής τής ένωσης να αναφέρονται ως: ΄΄γίγαντες΄΄, (Εβραϊκά: ΄΄νεφιλείμ΄΄). Η λέξη αυτή, βγαίνει από το ΄΄ναφάλ΄΄, (΄΄πέφτω΄΄, ή ΄΄είμαι θαυμαστός, είμαι γίγαντας΄΄). Η λέξη ΄΄γίγαντες΄΄, θα μπορούσε να σημαίνει, κάποιον με μεγάλο μέγεθος, όπως ο βασιλιάς τής Βασάν Ωγ, ή ο Γαθίτης Γολιάθ. (Δευτερονόμιο 3/γ΄ 11, Α΄ Σαμουήλ 17/ιζ΄ 4). Θα μπορούσε όμως να σημαίνει αυτόν που έχει φήμη, ή αυτόν που είναι σπουδαίος, όπως αναφέρεται γίγας ο Νεβρώδ, στη Γένεση 10/ι΄ 8,9 κατά το κείμενο τών Ο΄. Στο σημείο όμως αυτό, χρησιμοποιείται για το γίγας, άλλη λέξη, η "γιβόρ". Τα παιδιά αυτής τής ένωσης, θα μπορούσαν ως μιγάδες να είναι ευμεγέθεις, ως μία νέα ΄΄διασταύρωση΄΄ ανθρώπων. Θα μπορούσαν επίσης να είναι ισχυροί και σπουδαίοι, έχοντας φίλους και εξουσία και στις δύο φυλές τών γονιών τους, κατέχοντας επίσης και την τεχνολογία τής φυλής τού Κάιν. Το πιθανότερο όμως, είναι ότι οι γίγαντες που αναφέρονται, δεν έχουν άμεση σχέση με τους ΄΄γιούς Ελοχίμ΄΄, αλλά απλώς παρεμβάλλεται η πληροφορία ότι η φυλή αυτή, συνέχισε να υπάρχει και μετά την επιμιξία των δύο φυλών.


πηγή:οοδε

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΨΕΥΤΟΘΡΗΣΚΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΕΙ... ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΕ ΟΛΛΟΥΣ.

Τζενταϊσμός:

Η θρησκεία του… «Πολέμου των Άστρων»!!!

Πώς η κινηματογραφική μυθοπλασία του Τζορτζ Λούκας έγινε για κάποιους (πολλούς) κανονική θρησκεία!

Από τον Τέρρυ Μαυρίδη

Πηγή: Περιοδικό Τηλέραμα» 9-15 Μαϊου 2009.

Τι συμβαίνει όταν η φαντασία του κινηματογράφου μπλέκει με την πραγματικότητα της ζωής; Προκύπτει μια... νέα «θρησκεία»! Ο «Τζενταϊσμός» που κερδίζει πολλούς πιστούς σε αρκετές χώρες του κόσμου.



Είναι άγνωστο αν ο Τζορτζ Λούκας όταν έγραφε το σενάριο του «Πολέμου των Άστρων» είχε στην άκρη του μυαλού του το τι θα δημιουργούσε το διαστημικό του έπος: Όχι μόνο μια στρατιά φανατικών της σειράς των ταινιών «star wars», αλλά και μια νέα θρησκεία αν τέλος πάντων μπορούμε να την αποκαλέσουμε έτσι ,αυτή του «Τζενταϊσμού». Όμως, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Στο φανταστικό κόσμο του «πολέμου των άστρων» υπάρχουν οι «καλοί», οι «Τζεντάι» που εκφράζουν τη «φωτεινή πλευρά της Δύναμης» και οι «κακοί», οι «Σιθ» που είναι αφοσιωμένοι στη «σκοτεινή πλευρά της Δύναμης». Η «Δύναμη» είναι η ενέργεια που συνδέει τα πάντα στο σύμπαν και μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε για το καλό, είτε για το κακό. Όταν κάποιος επικεντρώνει τις ενέργειες του για το καλό βρίσκεται στη «φωτεινή πλευρά της Δύναμης» και ακολουθεί το δρόμο των «Τζεντάι». Αντίθετα, αν έχει το κακό σαν προτεραιότητα του, τότε βρίσκεται στη «σκοτεινή πλευρά της Δύναμης» και ενεργεί σαν «Σιθ». Επί της ουσίας ο πυρήνας της «φιλοσοφίας» του Λούκας δεν ήταν τίποτα άλλο από μια κλασική περίπτωση Μανιχαϊσμού: Το καλό, το κακό και η σύγκρουση τους, όπως αυτή σε τελική ανάλυση περιγράφεται στις περισσότερες θρησκείες του κόσμου. Όμως η «θρησκεία» της φαντασίας του Λούκας ξέφυγε από τη μεγάλη οθόνη και άρχισε να αποκτά «εκκλησίες» και πιστούς σε διάφορες χώρες.

Ο «Τζενταϊσμός» στον πλανήτη

Αρκετοί είναι αυτοί που βαδίζουν στα βήματα του «μάστερ Γιόντα», του «Κουί Γκον», του «Λουκ Σκάιγουόκερ» και των υπόλοιπων ιπποτών «Τζεντάι» του «πολέμου των άστρων». Οι κυριότερες «εκκλησίες» βρίσκονται στα βρετανικά νησιά, με περί τις 400.000 χιλιάδες πιστούς να βρίσκονται σε Αγγλία και Ουαλία, ενώ υπάρχουν επίσημα 14.052 στη Σκοτία. Περί τα 20.000 μέλη υπάρχουν στον Καναδά πάντα σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές ενώ γύρω στις 36.000 «Τζεντάι» βρίσκονται στη Νέα Ζηλανδία. Περισσότεροι από 70.000 δήλωσαν ως θρησκεία τους τον «Τζενταϊσμό» στην απογραφή του 2006 στην Αυστραλία, ενώ άγνωστος είναι ο αριθμός τους στις ΗΠΑ όπου υπάρχουν αρκετές «εκκλησίες» σε διάφορες πολιτείες της χώρας. Ομάδες που έχουν ασπαστεί τη «θρησκεία» έχουν κάνει την εμφάνιση τους στην Ιρλανδία, το Μεξικό, τη Ρωσία, την Πολωνία και την Ισπανία, αλλά δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία για το πλήθος των πιστών. Για την ώρα στην Ελλάδα δεν έχει εμφανιστεί κάποιο αντίστοιχο κίνημα, αν και υπάρχει «σκληρός πυρήνας» οπαδών του «Star Wars» στη χώρα μας. Οπότε, αν αποφασίσουν να δημιουργήσουν τη δική τους «εκκλησία», τότε «είθε η Δύναμη να είναι μαζί τους»...







Οι αστυνόμοι «Τζεντάι»

Τέλη Απριλίου η υπόθεση των «Τζεντάι» γνώρισε τεράστια προβολή στη Βρετανία από τα ΜΜΕ της χώρας, εξαιτίας της Παμ Φλέμινγκ: Η αστυνομικός από τη Γλασκόβη έδωσε συνέντευξη στο έντυπο της αστυνομίας και αποκάλυψε ότι τόσο αυτή όσο και άλλοι εννιά συνάδελφοί της στο τμήμα έχουν ασπαστεί τη θρησκεία των «Τζεντάι». Μάλιστα, η ίδια φωτογραφήθηκε με το «φωτόσπαθό» της το απαραίτητο αξεσουάρ των «ιπποτών Τζεντάι» και δήλωσε ότι έχει «παντοουάν», δηλαδή μαθητευόμενο έναν συνάδελφο της που όταν ολοκληρώσει την «εκπαίδευση» του θα προβιβαστεί σε «Τζεντάι». Βέβαια, όλα αυτά για κάποιους άλλους αστυνομικούς δεν είναι τίποτα άλλο παρά «γελοιότητες».Όμως τα επίσημα στοιχεία του βρετανικού κράτους αναφορικά με τη θρησκεία που έχουν δηλώσει οι πολίτες του λένε άλλα: Πάνω από 400.000 άτομα σε Αγγλία, Ουαλία και Σκοτία έχουν δηλώσει ως θρησκεία τους τον «Τζενταϊσμό», γεγονός που τους κατατάσσει στην τέταρτη θρησκευτική ομάδα της χώρας πίσω από τους χριστιανούς, τους μουσουλμάνους και τους ινδουιστές αφήνοντας πίσω τους πιστούς γνωστών δογμάτων όπως των Σιχ, του Ιουδαϊσμού και του Βουδισμού! Βέβαια, αυτοί μπορεί να έχουν αυτοπροσδιοριστεί ως «Τζεντάι», όμως το βρετανικό κράτος δεν τους αναγνωρίζει ως θρησκεία γεγονός που δημιουργεί προστριβές μεταξύ των μελών της «βρετανικής εκκλησίας των Τζεντάι» και του αγγλικού κράτους, αναφορικά με την απόκτηση θρησκευτικών δικαιωμάτων. Για την ιστορία, η... πόλη των «Τζεντάι» είναι το Μπράιτον, όπου το 2,6% του πληθυσμού έχει δηλώσει πίστη στη «Δύναμη», ενώ από κοντά είναι η Οξφόρδη (2%) και το Κέιμπριτζ με δηλωμένους «Τζεντάι» το 1,9%.











Όλοι οι καλοί χωράνε...



Ποιος μπορεί να γίνει «Τζεντάι»;







Ο οποιοσδήποτε, το οτιδήποτε και από οπουδήποτε... στην κυριολεξία: Σύμφωνα με τη διακήρυξη του «Τζενταϊσμού» πιθανό μέλος της θρησκείας «μπορεί να γίνει κάποιος ασχέτως φυλής ή είδους, από όλο το σύμπαν». Πάντως, για την ώρα δεν έχουμε δει κάποιο... καναρίνι ή αλιγάτορα να γίνεται «Τζεντάι» αφού γίνονται δεκτά όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου. Επίσης δεν υπάρχουν στοιχεία για «Τζεντάι»... εκτός Γης. Όμως, τα υφιστάμενα μέλη οργανώνονται σε «εκκλησίες», στις χώρες που υπάρχουν πιστοί όπου σε πολλές από αυτές τελούνται και γάμοι και μάχονται για την αναγνώριση τους ως επίσημη θρησκεία. Και φυσικά ο... καλός «Τζεντάι» πρέπει να ακολουθεί και τον κώδικα ένδυσης τουλάχιστον για τις επίσημες θρησκευτικές υποχρεώσεις του— που επιτάσσει να φοράει το «σετάκι» μανδύα και μπότες «Τζεντάι». Το «φωτόσπαθο» του ιππότη είναι προαιρετικό...











Παρατήρηση ΟΟΔΕ: Ενδιαφέρον είναι ότι οι περισσότεροι "πιστοί" τής νέας αυτής θρησκείας, βρίσκονται στην Αγγλία. Μιλάμε για τη χώρα εκείνη τού Δυτικού κόσμου, με το μεγαλύτερο ποσοστό Αθεϊστών!



Τι σημαίνει αυτό;



Νομίζω ότι είναι προφανές το συμπέρασμα, ότι όπου αυξάνει ο Αθεϊσμός, παράλληλα εκεί αυξάνει και ο ανορθολογισμός. Και σε τέτοιες περιοχές τού κόσμου, γίνονται προφανώς οι εξής διεργασίες:



1. Το Αθεϊστικό "πνεύμα", σε συνάρτηση με τον εκπεσμένο "χριστιανισμό" τής Δύσης, οδηγεί σε άγνοια τής Χριστιανικής πίστης.



2. Δημιουργείται ένα κενό στη λογική σκέψη και στην ανθρώπινη ψυχολογία, που είναι πλασμένη από τον Θεό να θρησκεύει.



3. Τότε η ανθρώπινη ανάγκη για θρησκευτικότητα και πνευματικότητα βρίσκει νέες (ακόμα και ανορθολογικές) εκφράσεις.

"Δυο πράγματα είναι άπειρα, το Σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία. Και δεν είμαι απόλυτα σίγουρος για το Σύμπαν..."

(Άλμπερτ Αϊνστάιν).

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ=ΗΣΡΑΗΛΙΤΙΚΗ ΠΙΣΤΗ;

ΣΑΦΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΤΟ ΕΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΛΛΟ.
Τον τελευταίο καιρό, παρατηρείται στον Ελληνικό χώρο μια κίνηση, που έχει σχέση με τη θρησκεία της προχριστιανικής Ελλάδος. Πρόκειται για ανθρώπους, που αναγνωρίζοντας το ύψος της αρχαίας Ελληνικής φιλοσοφίας, επιχειρούν την αναβίωση της αρχαίας Ελληνικής θρησκείας, σε βάρος της Ορθόδοξης πίστης.



Οι σύγχρονοι αυτοί Ιουλιανοί, απαίδευτοι των Ορθοδόξων παραδόσεων, έχουν απορρίψει τη Χριστιανική πίστη από συναισθηματικούς ή Εθνικιστικούς κυρίως λόγους, χωρίς προηγουμένως να εντρυφήσουν σε βάθος στη σημερινή πίστη των Ελλήνων.



Έλληνες και Εβραίοι στην ιστορία



Εβραίοι και Παλαιά Διαθήκη



Η επιτυχία τών Ελλήνων



Μια ξενόφερτη προπαγάνδα



Οι Νεοπαγανιστές κατηγορούν τη Χριστιανική πίστη ως ένα Εβραϊκό παρακλάδι, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Σιωνισμού, εναντίον του Ελληνικού πνεύματος, και την Αγία Γραφή ως μέσο προπαγάνδας των Εβραίων, για προώθηση των εθνικών τους συμφερόντων, και υποσκέλιση του Ελληνικού πολιτισμού. Κατηγορούν την Εκκλησία, για δήθεν αντιελληνική συμπεριφορά, με αναθεματισμούς εναντίον των Ελλήνων, τόσο μέσα από την Αγία Γραφή, όσο και μέσα από την υμνολογία της.



Στη μελέτη αυτή, θα προσπαθήσουμε να αμβλύνουμε αυτή τη φαινομενική αντίθεση μεταξύ του Εβραϊσμού και του Ελληνισμού, και να δείξουμε τη φυσική συνοχή και αλληλοσυμπλήρωσή τους στη διάρκεια της ιστορίας, κατά το σχέδιο του Θεού. Θα γίνει έτσι κατανοητό, πώς αυτοί οι δύο λαοί (ο καθένας με τον τρόπο του), έγιναν ευλογία για όλους τους άλλους λαούς της γης.



Έλληνες και Εβραίοι στην ιστορία



Οι Έλληνες, είναι αρχαιότατος λαός. Συνεχόμενες αρχαιολογικές ανακαλύψεις, φέρνουν στο φως στοιχεία, για την παρουσία τους σε κάθε περιοχή του κόσμου. Εκπληκτικός είναι και ο αριθμός των ανακαλύψεών τους, όπως και η τεχνολογία που ανέπτυξαν, και καταντάει μονότονη η αναφορά αρχαίων Ελληνικών ονομάτων πίσω από κάθε σχεδόν ανακάλυψη της επιστήμης ή της φιλοσοφίας. Πρόκειται λοιπόν για πολυμήχανο και ερευνητικότατο λαό. Μόνο στη σχετικά σύγχρονη εποχή οι Έλληνες δείχνουν μια κάμψη των επιτευγμάτων τους, καθώς (εδώ και λίγους αιώνες), οι διεθνείς περιστάσεις δεν τους επιτρέπουν να αξιοποιήσουν το δυναμικό τους.



Οι Ισραηλίτες αντιθέτως, είναι ένας νεώτερος λαός, που στην προ Χριστού αρχαιότητα δεν είχε να επιδείξει επιστημονικές ή φιλοσοφικές ανακαλύψεις. Μόνο στη σύγχρονη εποχή άρχισαν να διαπρέπουν ως έθνος, με κορυφαίες προσωπικότητες όπως ο Αϊνστάιν ή ο Μαρξ.



Η Αγία Γραφή, περιγράφει περιεκτικότατα τη διαφορά των δύο λαών, στην εποχή του Ιησού Χριστού: ΄΄Επειδή και Ιουδαίοι σημεία αιτούσιν και Έλληνες σοφίαν ζητούσιν΄΄. (Α΄ Κορινθίους 1/α΄ 22).



Στη φράση αυτή του αποστόλου Παύλου, (γνώστη τόσο των Ελλήνων όσο και των Ισραηλιτών), περιέχεται η διαφορά των δύο λαών της εποχής του: Οι μεν Έλληνες, ζητούσαν τη σοφία, και η λέξη ΄΄ζητώ΄΄, σημαίνει την ενεργητική τους προσπάθεια προς το σκοπό αυτό. Οι Εβραίοι όμως ΄΄αιτούσαν΄΄, δηλαδή περίμεναν παθητικά κάποιο σημείο από το Θεό, ώστε να πεισθούν για το θέλημά του.



Τα διαφορετικά χαρακτηριστικά των δύο αυτών λαών, είναι που συνετέλεσαν στο διαφορετικό, αλλά αλληλοσυμπληρούμενο ρόλο που έπαιξαν στην ιστορία της ανθρωπότητας.



Εβραίοι και Παλαιά Διαθήκη



Στην Παλαιά Διαθήκη της Αγίας Γραφής, αναφέρεται το ξεκίνημα της ιστορίας των Εβραίων. Αυτό όμως, γίνεται αιτία για κάποιους, να κατηγορούν την Αγία Γραφή για Σιωνιστική προπαγάνδα. Μια σοβαρότερη ματιά όμως στο Θεόπνευστο αυτό σύγγραμμα, δείχνει κάτι διαφορετικό.



Κατ' αρχήν, παρατηρούμε ότι τα πρώτα κεφάλαια της Γενέσεως, δεν μιλούν για τους Εβραίους, αλλά για τους Σουμέριους, που ήταν οι αρχαίοι κάτοικοι της Μεσοποταμίας. Η αφήγηση τής Παλαιάς Διαθήκης λοιπόν, δεν είναι η ιστορία των Εβραίων, αλλά η ιστορία της γενεαλογικής γραμμής του Ιησού Χριστού, από τον Αδάμ ως τη γέννησή Του.



Παρατηρούμε αρχικά την ιστορία του Αδάμ, 3.500 χρόνια πριν από τη δημιουργία του Ισραήλ, κατόπιν του Σουμερίου Νώε, και μετά του Συρίου Αβραάμ, καθώς διαχωρίστηκε από το έθνος του. Και μόνο 1.500 χρόνια πριν από τον Χριστό, περνάμε στο Εβραϊκό έθνος. Η Παλαιά Διαθήκη λοιπόν, δεν είναι η ιστορία του Εβραϊκού έθνους, αλλά αναφέρεται σ' αυτό, μόνο επειδή το έθνος αυτό συνέβαλε στη γενεαλογική γραμμή του Ιησού Χριστού.



Μήπως όμως και έτσι ακόμα, αποτελεί η Παλαιά Διαθήκη μια προπαγάνδα υπέρ των Ισραηλιτών;



Μια προπαγάνδα υπέρ κάποιου έθνους, πρέπει να έχει κάποια χαρακτηριστικά: Να ωραιοποιεί τα γεγονότα, να το εξυψώνει, και να τονίζει μόνο τα υπέρ του. Με την Αγία Γραφή όμως, δεν συμβαίνει έτσι. Το αντίθετο μάλιστα:



Από την αρχή των δώδεκα φυλών, αναφέρεται το πώς οι προπάτορές τους, πούλησαν τον ίδιο τον αδελφό τους τον Ιωσήφ, και πώς δολοφόνησαν τον άνδρα της αδελφής τους της Δείνας μαζί με όλο του το σόι, αφού πρώτα τους έκαναν περιτομή, καθιστώντας τους ανίκανους να αμυνθούν.



Μετά, αναφέρεται η εξοργιστική απιστία των απογόνων τους, καθώς μετά από τόσα θαύματα που είδαν, κάθε τόσο λάτρευαν είδωλα, παρά το Θεό που τους ελευθέρωσε από την Αίγυπτο.



Έκτοτε, η ιστορία τους περιγράφεται, όχι ως μια ιστορία πίστης και επιτυχιών, αλλά ως μια ιστορία απιστίας και σκληροκαρδίας, που συχνότατα επέφερε πάνω τους την οργή του Θεού.



Εάν η Αγία Γραφή και η Εκκλησία αναφέρουν κάποια πράγματα εναντίον των Ελλήνων, (εννοώντας την αρχαία Ελληνική ειδωλολατρική πίστη και όχι το έθνος των Ελλήνων), γράφει πολύ περισσότερα εναντίον των Εβραίων, χαρακτηρίζοντάς τους ως σκληροτράχηλους, γενεά άπιστη και διεστραμμένη, χειρότερους από τα βόδια, τυφλούς και κουφούς, σκληροκάρδιους, γυναίκα πόρνη και μοιχαλίδα, φονιάδες των προφητών, και ακόμα φονιάδες του ιδίου του Υιού του Θεού! Διευκρινίζει μάλιστα, ότι ο Θεός τους επέλεξε ως προπάτορες του Κυρίου Ιησού, ΄΄όχι επειδή ήταν καλύτεροι από τους άλλους λαούς΄΄, αλλά επειδή αγαπούσε τον προπάτορά τους τον Αβραάμ.



Έτσι, όλοι οι ισχυρισμοί των Ελληνολατρών, για δήθεν προπαγάνδα της Αγίας Γραφής, αποδεικνύονται παρατραβηγμένοι.



Η επιτυχία των Ελλήνων



Οι Έλληνες αναζητούσαν την αλήθεια πολύ πριν οι Εβραίοι εμφανιστούν στην ιστορία. Οι φιλοσοφικές τους κατανοήσεις για το σύμπαν είναι εκπληκτικές, ακόμα και για τη σημερινή επιστήμη. Όμως οι αρχαίοι Έλληνες είχαν κάποιο όριο. Η έρευνά τους μπορούσε να φτάσει ως τα όρια του κτιστού κόσμου, ως τα όρια της λογικής και της εμπειρίας. Για τον ίδιο το Δημιουργό τους όμως, δεν ήταν δυνατόν να γνωρίσουν τίποτα, αν πρώτα Αυτός ο ίδιος δεν τους το αποκάλυπτε!



Οι ίδιοι οι αρχαίοι Έλληνες, αφού διατύπωναν με λογικά επιχειρήματα τα συμπεράσματά τους για το πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος, κατέληγαν σε κάτι ΄΄Απερίγραπτο΄΄ ως Πρώτη αιτία, το οποίο ταύτιζαν με τον Αϊδιο (άναρχο) Χρόνο. Και ήταν φυσικό αυτό, καθώς η λογική του ανθρώπου φτάνει ως εκεί.



Οι Εβραίοι αντιθέτως, χωρίς καν να προσπαθήσουν, έλαβαν εξ' αποκαλύψεως περισσότερες πληροφορίες γι' αυτή την Απερίγραπη Πρώτη Αιτία, καθώς έμαθαν από τον ίδιο, ότι δεν ήταν κάτι αόριστο, αλλά ένα Νοήμον Ον, ο Θεός, και πως στην πραγματικότητα, Αυτός ήταν ο Αϊδιος Δημιουργός του Χρόνου. Οι Έλληνες είχαν εξαντλήσει τις δυνατότητες της εποχής τους στην έρευνα της αλήθειας και της Σοφίας. Οι Εβραίοι όμως, περιμένοντας παθητικά, τα βρήκαν έτοιμα. Και απ' αυτούς τους τελευταίους, γεννήθηκε ο ίδιος ο Δημιουργός με ανθρώπινη φύση, δίνοντας νέα τροπή στην ανθρώπινη ιστορία, και προετοιμάζοντας τον ουρανό να δεχθεί τον άνθρωπο.



Οι Εβραίοι απέτυχαν ως λαός. Μόνο ένα μικρό υπόλοιπο αποδείχθηκε άξιο των θεϊκών αποκαλύψεων για το Χριστιανικό Ευαγγέλιο. Οι Έλληνες όμως, για μία φορά ακόμα αξιοποίησαν την ευκαιρία για την κατάκτηση της αλήθειας. Και αντιλήφθηκαν σύντομα, πως η Αλήθεια που αναζητούσαν στη φιλοσοφία, δεν ήταν ένα σύνολο ιδεών, δεν ήταν ένα δογματικό πακέτο, αλλά ένα πρόσωπο: Ο Ιησούς Χριστός.



Οι Εβραίοι απέτυχαν να αναγνωρίσουν Αυτόν που περίμεναν τόσους αιώνες. Οι Έλληνες όμως αναγνώρισαν στο πρόσωπό Του, το Δημιουργό τους. Η εκπαιδευμένη τους διάνοια, κατάλαβε, και συμπλήρωσε τα κενά της όντως προχωρημένης φιλοσοφίας τους. Έτσι οι αρχαίοι Έλληνες, επέλεξαν τη Χριστιανική πίστη, ως την κορωνίδα και το τέλος των αναζητήσεών τους για την Πρώτη Αιτία της ύπαρξής τους. Η σοφία τόσων χιλιετιών, βρήκε το ποθούμενο Πρόσωπο, τον Ιησού Χριστό.



Ο ίδιος ο Θεός τίμησε το γένος των Ελλήνων, χρησιμοποιώντας το για δύο χιλιετηρίδες, στην επίτευξη του σκοπού Του: Να εκχριστιανισθούν τα έθνη. Αυτό ήταν ένα έργο, που στην πραγματικότητα προορίζετο για τον Ισραήλ. Όμως οι Έλληνες άδραξαν την ευκαιρία. Η ακριβέστατη γλώσσα τους, η εκλεπτυσμένη από τη φιλοσοφία χιλιετηρίδων, έγινε το μέσο διάδοσης της Αγίας Γραφής, σε όλη την Ελληνική πλέον Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.



Έγινε η γλώσσα των Ελλήνων Χριστιανών Πατέρων, που έδωσαν στους αρχαιοελληνικούς όρους, ένα νέο περιεχόμενο, σύμφωνο με τη Θεία Αποκάλυψη. Και ακόμα και μετά από την απόσχιση του αιρετικού πλέον Παπισμού, ακόμα και μετά τις Μεταρρυθμιστικές προσπάθειες της Δύσης, οι Έλληνες ήταν μεταξύ αυτών των λίγων που κράτησαν ως σήμερα την ανόθευτη Ορθόδοξη πίστη.



Μια ξενόφερτη προπαγάνδα



Μετά απ' όλα αυτά, κάνει εντύπωση σε κάθε πληροφορημένο Έλληνα, πώς είναι δυνατόν μερικοί συμπατριώτες μας, να παρουσιάζουν μία στάση τόσο αντιφατική προς τα ιδανικά της φυλής μας. Εάν οι πρόγονοί μας (που ήταν οι φορείς και οι γνήσιοι εκπρόσωποι των Αρχαιοελληνικών ιδεών), επέλεξαν τη Χριστιανική ολοκλήρωση των ιδεών τους, ποιοι είναι αυτοί μετά από 20 αιώνες, που θεωρούν τους εαυτούς τους ως γνησιότερους εκπροσώπους του Αρχαιοελληνικού ιδεώδους;



Το σόφισμα ότι δήθεν οι τελευταίοι ειδωλολάτρες εξαφανίστηκαν επειδή διώχθηκαν από το Χριστιανισμό, μόνο μειδίαμα μπορεί να επιφέρει σε κάθε λογικό άνθρωπο. Το ότι υπήρξαν σποραδικά κάποιες φανατισμένες ομάδες που δίωξαν ειδωλολάτρες, δεν σημαίνει ότι ήταν η αιτία τής εξαφάνισής τους! Εάν τέτοιοι σποραδικοί διωγμοί ήταν ικανοί να εξαφανίσουν μια θρησκεία χιλιετηρίδων, πώς άραγε οι συνεχείς διωγμοί τών ειδωλολατρών εναντίον τού Χριστιανισμού δεν κατάφεραν να τον εξαφανίσουν όταν ήταν ακόμα μειονότητα; Πώς ο Χριστιανισμός μετά από τρεις αιώνες συστηματικών διωγμών κατάφερε να διαδοθεί και να επικρατήσει, ενώ οι ειδωλολάτρες όχι;



Είναι σαφές ότι ο Χριστιανισμός επικράτησε όχι με διωγμούς, αλλά επειδή τον επέλεξαν οι σοφοί μας πρόγονοι. Και μόνο λίγοι ανόητοι απ' αυτούς θέλησαν να διατηρήσουν την ειδωλολατρική θρησκεία, (εξ' ίσου ανόητοι με τους λίγους ψευτοχριστιανούς που τους δίωξαν).



Στην πραγματικότητα, οι σύγχρονοι ειδωλολάτρες τής Ελλάδος, είναι θύματα της Δυτικής Παπικής προπαγάνδας, που στην προσπάθειά της να παρουσιάσει το Δυτικό Χριστιανισμό ως το γνήσιο Χριστιανισμό, δημιούργησε το παραμύθι της ανύπαρκτης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, υποτιμώντας την Ορθοδοξία, και διαχωρίζοντας τη Ρωμιοσύνη από τον Ελληνισμό, του οποίου αποτελεί αυτή άρρηκτο κομμάτι.



Έτσι, τα θύματα αυτά, κατάντησαν να απρρίψουν την Ορθοδοξία, και μαζί της τις επιλογές των αρχαίων προγόνων μας, αναζητώντας την αλήθεια σε κάτι άλλο, απ' αυτό που οι αρχαίοι Έλληνες επέλεξαν και ενστερνίστηκαν, και πέθαναν γι' αυτό από τους αρχαίους ειδωλολάτρες: Τον Ιησού Χριστό.

πηγη:ΟΟΔΕ